Geplaatst: 5 november 2017
Bij het bekijken van een video van Donald Trump had ik gelijk de volgende gedachte en die wil ik graag met je delen: Je kunt een presentatie nog zo goed hebben voorbereid, als je Trump-trekjes hebt dan kan je boodschap alsnog niet overkomen op je publiek. Maar wat wat zijn Trump-trekjes? Dat leg ik je verderop uit.
Het geven van een presentatie is een vaardigheid. Een geruststellende gedachte dat je vaardigheden kunt leren, bijvoorbeeld door een training te volgen. Denk maar eens aan je eerste autorijles. Hoe complex en inspannend was dat? Je moest veel zaken tegelijkertijd uitvoeren. En als je nu auto rijdt ben je je niet meer bewust van al die handelingen die je uitvoert.
Mocht je én de inhoud van je presentatie goed voor elkaar hebben én je geeft hem goed dan kan er nog steeds iets tussen jouw boodschap en je publiek komen te staan. De kans is altijd aanwezig dat de aandacht van je publiek naar iets anders gaat dan jouw boodschap.
Een spreker die een trekje heeft dat de aandacht opeist is Donald Trump: Hij snuift. Op het moment dat mijn aandacht bij zijn snuiven is hoor ik niets meer van zijn boodschap. Hij heeft dus een Trump-trekje. Bekijk de video en oordeel zelf. Heb jij ook Trump-trekjes?
https://www.youtube.com/watch?v=1PwFr3zGVvQ
Naast het snuiven zijn er nog veel meer zaken die onbedoeld de aandacht van je publiek kunnen opeisen. Bijvoorbeeld:
En zo zijn nog nog veel meer voorbeelden van non-verbale communicatie te noemen die de aandacht kunnen opeisen. Het zijn bijna altijd zaken die een spreker doet en waar hij zich niet van bewust is. Wanneer de aandacht van jou als luisteraar hierdoor is gegrepen dan zal je aandacht minder bij de inhoud zijn maar meer bij deze trekjes:
Als luisteraar ben je niet meer bezig met de inhoud van de presentatie maar met allerlei zaken die je afleiden.
Dus het is zaak om je als presentator bewust te worden van wat je onbewust doet. Neem bijvoorbeeld eens een presentatie van je op video op of vraag feedback aan mensen uit je publiek. Onze ervaring is dat op het moment dat je je hiervan bewust wordt, de eerste grootste stap al is gezet. Daarna is het de uitdaging om je gedrag aan te passen zodat jouw publiek alleen nog maar aandacht heeft voor jouw inhoud.
Zelf wel eens zo’n ervaring gehad? Of ken je mensen met een “trekje”?
Neem gerust contact met ons op. We zijn benieuwd naar je ervaringen.
Geplaatst: 5 september 2017
Ik weet het nog goed. Het is meer dan 10 jaar geleden. Ik was net zelfstandig ondernemer en ik solliciteerde bij een gerenommeerd en groot trainingsbureau als freelance trainer. Sowieso al gek, zelfstandig zijn en solliciteren. Maar goed, vol goede moed ging ik op weg en ik had echt een goed gesprek. Na een assessment mocht ik een training meelopen. Een training die ze in de toekomst door mij wilden laten geven. Dus ik ging erheen. Tot mijn grote verbazing hoorde ik de trainer op dag 1 al zeggen: “tja, oogcontact is voor de meeste mensen een beetje eng en spannend. Daarom kun je net zo goed doen alsof iemand een duikbril op heeft. Als je dan een beetje naar de randen van die duikbril kijkt, dan lijkt het net of je…… ” En de rest kun je wel invullen. Ter plekke besloot ik niet voor dit bureau te gaan trainen.
Lang heb ik gedacht dat dit niet meer zo vaak verkondigd werd. Tot ik in de zaterdageditie van onze regionale krant een groot artikel las over presenteren. Dat had mijn aandacht natuurlijk. Er stond een kader bij met enkele tips. De belangrijkste was, met stip op één: kijk je publiek vooral niet aan. Dat is veel te spannend. En ze zitten er ook niet op te wachten. Mijn man keek voorzichtig over het gedeelte krant dat hij aan het lezen was heen om mijn reactie te peilen.
Ik zal niet herhalen wat ik allemaal gezegd heb, maar voor mij is het heel duidelijk. Oogcontact is tijdens presenteren het meest essentiële binnen je non verbale communicatie. Zonder oogcontact is er geen verbinding, geen contact. Dan kun je net zo goed een mp3 opnemen en die laten afluisteren. Als je een verhaal vertelt aan een kind, of in de kroeg, of tijdens een etentje mag ik toch hopen dat je je luisteraars aankijkt. Dat maakt je verhaal spannend, levendig en speciaal voor hen. En zij hangen aan jouw lippen.
Datzelfde geldt voor presenteren. Klanten zeggen dan wel eens tegen mij: “Ik vind dat niet fijn, ze kijken dan allemaal zo naar me.” Ik zeg dan tegen mijn klanten: “Inderdaad, want ze zijn vol verwachting van jouw verhaal! En, bedenk als jij naar hen kijkt, ontstaat er contact. Sterker nog, als je niet kijkt, maar ze echt ziet, dan zullen ze je verhaal nooit meer vergeten.”
Een paar tips die je direct kunt oefenen:
Het is helemaal niet gek dat je het lastig vindt om écht oogcontact te maken. Zeker als je het spannend vindt om voor een groep te staan, en je ziet dan ook nog allerlei ogen op jou gericht, dat zorgt voor extra spanning. Heel logisch. Als je toch de uitdaging aan wil gaan en je presentatie naar een hoger niveau wil tillen, oefen dan ook in je 1-op-1 contacten met het maken van oogcontact. Tijdens al onze trainingen hebben we veel aandacht voor oogcontact en andere non verbale vaardigheden.
Mocht je willen weten hoe wij jou kunnen helpen, neem dan gerust contact op!
Als je wilt reageren, doe dat gerust! Ik ben benieuwd hoe jij het ervaart om oogcontact te maken met je publiek en mensen echt te zien.
+31 (0)6 54 203 257
